Życie to nie bajka, ale i tak jest piękne - czyli szczęście w życiu

Cześć :) dzisiaj trochę o szczęściu. Praktycznie każdy z nas chciałby być szczęśliwy. Ludzie są różni. Jedni cieszą się z radosnych rzeczy, a dla drugich radosne jest to że komuś dzieje się krzywda. Ja nie zaliczam się do drugiej garstki, więc nie będę o tym pisać, bo nie wiem jak to jest. Wiadomo, że wyśpimy się jak sobie pościelimy i są osoby, które po prostu nie chcą być szczęśliwe. Więc tak...   W niektórych momentach czujemy się wspaniale, jak w niebie, wszystko się układa, jesteśmy uśmiechnięci. Są też chwile w których całkowicie nic nam nie wychodzi, chodzimy przygnębieni, znajomi pytają się - ,, co się stało? " i odpowiadamy, że nic takiego. Za tym słowem zazwyczaj kryją się rzeczy o których nie mamy ochoty z  nikim rozmawiać. Mamy swoje tajemnice i mamy do nich prawo. Nie o wszystkim musimy otwarcie mówić. Bycie szczęśliwym człowiekiem wbrew pozorom nie jest łatwe. Każdy ma jakieś problemy i każdy czymś się przejmuje. Szczęście przychodzi wtedy,  kiedy zapominamy o tym wszystkim. W towarzystwie przyjaciół, ciepła rodziny, kiedy robimy to co kochamy. Jednak bardzo często nie mamy czasu na wyjście ze znajomymi czy nawet rozmowę z członkiem rodziny, a tym bardziej na naszą pasje. Szkoła jest męcząca. Jeszcze te prace domowe... Szczerze to wolałabym żeby częściej były kartkówki niż zadania do domu. Oczywiście są dni w szkole że chcę się do niej iść jak np. wycieczka :D wtedy jesteśmy szczęśliwi że się ona odbywa, ale już fakt że następnego dnia idziemy normalnie nie jest taki happy. Życie jest piękne. Nie doceniamy tego. Postawcie się na miejscu osoby chorej. Co ona czuje ? W pierwszym poście wspomniałam o tym że wyśmiewanie z takich osób mnie straszliwie denerwuje. Takim osobom z pewnością trudniej jest się uśmiechać kiedy są poniżane i uznawane za inne. Człowiek to człowiek każdy jest inny a jednak taki sam. Niepełnosprawni bardzo często są bardziej optymistyczni i pozytywnie nastawieni do życia. To jest piękne, że pomimo kalectwa chcą żyć i czują się szczęśliwi. Starają się być jak najbardziej samodzielni, chociaż w niektórych sytuacjach potrzebują pomocy. Ludziom którzy gorzej znoszą kalectwo jest ciężej. Na siłę chcą być zdrowi i nie mają chęci do życia. Trudno jest im cokolwiek uświadomić. Szczęście trwa całe życie. Każdego dnia gdy się budzimy jesteśmy nim obdarowani. Równie dobrze moglibyśmy się nie obudzić. Każdy ma swój zły i dobry dzień. Mimo tego że danego dnia nie czujemy się szczęśliwi to i tak jesteśmy, że Bóg pamiętał nas obudzić. Cieszmy się życiem, każdą jego chwilą. Starajmy się żyć pozytywnie :) Każdy szczery komentarz jest dla mnie motywacją. Dziękuje za przeczytanie. Miłego dnia :*

4 komentarze:

  1. Moim zdaniem nie ma przepisu na szczęście. Nie można również być szczęśliwym cały czas. ; )



    http://siatkareczkablogaq.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. o tym jest wpis :P może dość specyficznie jest napisane :P

      Usuń
  2. Szczęście to tylko stan umysłu... To tylko od osoby zależy jak chce żyć czy z uśmiechem nie patrząc na problemy(przy ludziach uśmiech w nocy samotność i płacz)
    Czy ciągle płacząc!!!

    OdpowiedzUsuń
  3. http://rogatyaniol19.blogspot.co.uk/?m=1
    Moj blog jak będziesz potrzebowała jakieś rady (jak zrobić coś to napisz najlepiej na fb
    https://m.facebook.com/mariza.natalia.rozpara?_rdr#!/mariza.natalia.rozpara/manager/

    OdpowiedzUsuń

- komentarze typu ,, fajny post " zachowaj dla siebie
- obraźliwe komentarze będą usuwane
- dziękuje za pozostawione komentarze, które są dla mnie motywacją :-*

Copyright © 2014 Nieidealna , Blogger