Kłamstwo w dobrej sprawie...?
Cześć!
Pojawiam się. Długo zastanawiałam się co do Was napisać. Mamy już praktycznie końcówkę roku szkolnego z czego bardzo się cieszę, ponieważ jeśli chodzi o naukę to ten rok był dla mnie naprawdę ciężki. Tak na dobrą sprawę nie miałam wolnego tygodnia. Zaczęłam kurs zorganizowany przez Filmotekę Szkolną, ale nie ukończyłam go z powodu braku czasu... Nie chciałam też pisać postów na siłę, bo to nie o to chodzi.
Dziś chciałabym polemizować jak to naprawdę jest z kłamstwem. Czy zawsze jest ono złe, niedopuszczalne i nie powinniśmy wybaczać go w żadnej sytuacji?
Myślę, że każdemu człowiekowi zdarzyło się kiedyś kogoś oszukać. Nieważne czy była to błahostka czy chodziło o coś bardziej poważnego - zrobił to każdy. ( No dobra, może nie niewinne dzieci, które nie miały jeszcze szansy niczego powiedzieć. ) Jedni przepraszali, obiecywali, że to już się nie powtórzy, a drudzy mieli to w głębokim poważaniu i będą robić to dalej, boo... po prostu to lubią. Uważam, że w niektórych sytuacjach kłamstwo jest dozwolone chociażby nieraz dla kulturalnego zachowania mówiąc " bardzo ładnie wyglądasz" oczywiście to przyjemne usłyszeć taki komplement pod warunkiem, że nie słychać sarkazmu w głosie osoby, która nam to mówi. Inny przykład tzw. Dobrego kłamstwa jest stan zdrowia. Zazwyczaj rodzice nie mówią swoim dzieciom prawdy jeśli chodzi o poważne sprawy, żeby po prostu ich nie martwić. Robią to z miłości. Wszyscy dobrze wiemy, że dzieci przeżywają wszystko podwójnie.
Ja jestem zwolenniczką szczerości. Wolę usłyszeć bolesną prawdę niż kolorowe kłamstwo. Chociaż sama czasem nie potrafię komuś powiedzieć prawdy, bo jest to za trudne i nie chcę nikomu sprawiać przykrości. Niektórzy mówią, że ten kto jest bezpośredni i szczery do bólu nie ma uczuć. Myślę, że kłamstwo jest jednym z najczęstszych problemów w dzisiejszych czasach. Przechodząc na tą złą stronę kłamstwa mogłabym wymieniać sporo przykładów jakiego typu kłamstwa nie lubię, ale nie o tym dzisiejszy post. W sumie kłamstwo w niektórych sytuacjach może coś uratować. A jakie jest Wasze zdanie?
Dzisiaj krótko, ale myślę, że takie niedługie posty nie są złe. Mimo wszystko starajmy się mówić prawdę, chyba że to kłamstwo to już konieczność, lub dobre zachowanie. Zapraszam na moją stronę na Facebooku i Instagrama - odsyłacze znajdziecie po prawej stronie pod zdjęciem. Standardowo jeśli się podobało - zostaw komentarz, a jeśli chcesz mieć na oku mojego bloga - zaobserwuj. Dziękuję i miłego dnia :*
Moim zdaniem najlepiej powiedzieć prawdę od razu, bo tak czy siak prawda wyjdzie na jaw :)
OdpowiedzUsuńSądzę, że czasem kłamanie jest potrzebne. Postawmy się w sytuacji gdzie jesteśmy śmiertelnie chorzy. Mówicie to od razu najbliższym czy jednak chcecie przeżyć jak najlepiej ostatnie chwile życia. Bez zbędnego zamartwiania się, przygnębiania i ograniczania. Kłamstwo samo w sobie jest złe ale w wyjątkowych sytuacjach jest po prostu lepszym rozwiązaniem :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam cieplutko :)
Gdyby nie to, że jedno kłamstwo pociąga za sobą lawinę następnych, to nieprawdę w dobrej sprawie mówiłabym bardzo często. Z doświadczenia wiem, że gdy chce się dobrze to wychodzi odwrotnie gdy się skłamie
OdpowiedzUsuńkoniec roku, tak jak ciebie cieszy i mnie,jeszcze 3 idę do szkoły ale końcówka zawsze jest najgorsza :(
OdpowiedzUsuńKłamstwo, kłamstwo, kłamstwo.. Każdy z nas kłamie. Z żadnych powodów teoretycznie nie jest dobre, a praktyce jest to nieodłączny element naszego życia ;)
Jeżeli ktoś skłamie raz i pójdzie mu to płazem to będzie to robić do skutku. Ludzie nie liczą się z konsekwencjami, moralnością w imieniu własnych interesów. Jak wolę, gdy mam do czynienia ze szczerymi ludźmi, a nie słodkimi oszustami, bo o takich mówię "beautiful box of shit". Więc warto się zastanowić trzy razy zanim zechce się opowiadać bzdury, a jeśli nie chce się mówić gorzkiej prawdy, lepiej już nic nie mówić i znaleźć inne rozwiązanie tak by było dobrze.
OdpowiedzUsuńUważam że, lepiej powiedzieć prawdę nawet tą najgorszą. Ja wole mówić prawdę bo z kłamstwem zawsze się źle czuję
OdpowiedzUsuńJa też należę raczej do osób które są szczere, ale też nie każdy lubi usłyszeć prawdę tylko woli żyć w kłamstwie czego kompletnie nie rozumiem :)
OdpowiedzUsuńMój blog
Jeżeli ktoś zacznie kłamać nie będzie potrafił przestać. Jednak to tego kogoś wybór czy powie prawdę czy też i nie. Jednak sądzę, że każdy powinien mówić prawdę.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam !
moda-naszym-swiatem.blogspot.com
Też jestem zwolenniczką szczerości i jeśli chodzi o sprawy dotyczące innych osób to nigdy nie kłamię. Ale jeśli chodzi o moje osobiste życie to bardzo często zdarza mi się kłamać w tej sprawie. Oczywiście nie robię tego cały czas, ale jak ktoś porusza tematy ściśle związane ze mną-już tak. Nie lubię mówić o swoim życiu, a tym bardziej osobom, które właśnie mnie o nie pytają.
OdpowiedzUsuńMOJ KANAŁ NA YT
MÓJ BLOG
Jeżeli chodzi o poważne sprawy jesteśmy za szczerością, ale gdy chodzi o błahostkę i tylko nasza szczerość pogorszy sprawę- czasami zamiast kłamać warto pomilczeć, ale i tym samym prawdy nie mówić:) zgadzamy się zpostem!:*
OdpowiedzUsuńBuziaki,
www.twinslife.pl (klik)
Ja chyba nie toleruję zupełnie kłamstwa, nawet w trudnych sytuacjach, mimo że mi też się zdarza :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Kiedyś w programie telewizyjnym przeprowadzali test, odnośnie mówienia prawda, a kłamania. Kobieta biorąca udział w tym teście jednego dnia była szczera w każdym momencie ze swoimi znajomymi, natomiast drugiego kłamała w dobrej sprawie. Ci znajomi co usłyszeli sporo według nich niemiłych słów (np., że brzydko wyglądają, nie pasuje im dany ciuch) odwrócili się od tej dziewczyny, natomiast inni, którzy nie zostali urażeni nadal pozostają w przyjacielskich relacjach. W dobrej sprawie myślę, że kłamstwo nie jest złe :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
lublins.blogspot.com
Magiczny post, no naprawdę fantastyczny! <3
OdpowiedzUsuńZapraszam do mnie, może wspólna obserwacja? :)
veronicalucy.blogspot.com